همیشه فردایی نیست تا زندگی فرصت دیگری برای جبران غفلت‌ها به ما دهد. کسانی را که دوست داری همیشه کنار خود داشته باش و بگو چقدر به آن‌ها علاقه و نیاز داری. مراقبشان باش…
به خودت این فرصت را بده تا بگویی: مرا ببخش، متاسفم، خواهش می‌کنم، ممنونم و از تمام عبارات زیبا و مهربانی که بلدی استفاده کن.
هیچکس تو را به خاطر نخواهد آورد اگر افکارت را چون رازی در سینه محفوظ داری.به همه‌ی آنهایی که دوستشان داری بگو چقدر برایت ارزش دارند.
” اگر نگویی فردایت مثل امروز خواهد بود”
موضوع: "تلنگر"
??
آموختم “
??تلافی کردن از انرژی خودم می کاهد.
” آموختم “
گاهی از زیاد نزدیک شدن فراموش می شوی.
” آموختم “
تا با کفش کسی راه نرفتم راه رفتنش را قضاوت نکنم.
” آموختم “
گاهی برای بودن باید محو شد.
” آموختم “
دوست خوب پادشاه بی تاج و تختیست که بر دل حکومت میکند.
” آموختم “
از کم بودن نترسم اگر کم باشم شاید ولم کنن ولی زیاد که باشم حیفم میکنن.
” آموختم “
??برای شناخت آدمها یکبار بر خلاف میلشان عمل کنم
??
ازخدا که پنهون نیستــ
ازشما چه پنهون
ﺩﺭﻭﻍ ﭼﺮﺍ؟
ﺟﻮﺍنان قدیم ﯾﻮاشڪے
یڪ ڪاﺭﻫﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ! ??
مثـــلا :
ﯾﻮﺍشڪی ﺳﺎﮐﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﺴﺘﻨﺪ
ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻦ ڪہ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﺑﻔﻬﻤﻨﺪ
ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺑﯿﺮﻭﻥ مےﺑﺮﺩﻧﺪ ﻭ بہ ﺑﻬﺎﻧﻪٔ ﻣﺪﺭسہ، ﺟﯿﻢ ﻣﯽ ﺯﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﯽ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﺟﺒﻬﻪ …. .
ﻗﺒﻠﺶ ﯾﻮﺍشڪے ﺩستــ ﺑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ
توے ﺷﻨﺎﺳﻨﺎمہ ﻭ ﺳﻦ ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ … . ?
ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﯾﻮﺍشڪے
ﺩﺍﺭ ﻭ ﻧﺪﺍﺭﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺩﺍﺩﻧﺪ بہ
ﻓﻘﺮﺍ ﯾﺎ ڪمڪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﺟﺒﻬﻪ…?
شبــ ﻫﺎ ﯾﻮﺍشڪی
اﺯ ﭼﺎﺩﺭ ﯾﺎ ﺍﺗﺎﻕ ﯾﺎ ﺳﻨﮕﺮ
مےزﺩﻧﺪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻭ ﻧﻤﺎﺯ شبــ
ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ… . ???
بله ﯾﻮﺍﺷﮑﯽ ﻫﺎﯼ ﺷﺎﻥ ﻫﻢ ﻋﺎﻟﻤﯽ ﺩﺍﺷﺖ …. .?
#ﺷﻬـــــــــــــﺪﺍ !
ای بهترین یواشکی های دنیا
ﺷﻤﺎﮐﻪ ﺻﺪﺍﯾﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻣﯿﺮﺳﺪ !?
ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ ﺧﻠﻮتــ ﻫﺎﯼ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﮑﻨﺪ … . ?
“آخر دیگر ﺧﯿﻠﯽ ﯾﻮﺍﺷﮑﯽ ﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﻋﻮﺽ ﺷﺪﻩ ﺍستــ … .?
??????????
?شلوار لــــــی را برایمان فرستادند!
اول زیاد هم بــــد نبود!
بعد شد آفـــــــــت غیرت و حیا!?
پسرانه اش از بالا کوتاه شـــد!
و دخترانه اش از پایین!?
?چادر شــد…
مانتو های بلند…
مانتو ها ذره ذره آب رفت!
حالا دیگر باید آن را بلــــــــــوز نامید!?
?چادرِ چادری ها هم کم کم یا تبدیل به شنــــــل شدهـ
یا آنقــــــدر نازک که…
¤بودنش طعنه ایست به نبودنش¤?
حالا که دیگر شلـــــوار جایش را به ساپـــورت داده!?
روسری ها هم که از عقب و جلو آب رفته!?
?مانده ام فردا فرزندان این نســــــل هنوز هم…
“مـــــــــــــــــادر” را…
اسوه پاکی…
و…
“پــــــــــــــــــــدر” را…
مظهر مردانگی میدانند!؟????
??كاش مردان حرمت مرد بودنشان را بدانند…
و…
زنان شوكت زن بودنشان را…??
??كاش مردان هميشه مرد باشند…
و…
زنان هميشه زن…??
به ڪجا چنین شتابان؟؟؟???
چند روز پیش برای خرید شیرینی به یک قنادی رفتم. پس از انتخاب شیرینی، برای پرداخت مبلغ آن به صندوق مراجعه کردم.
آقای صندوقدار مردی حدودا ۵۰ ساله به نظر می رسید. با موهای جوگندمی، ظاهری آراسته
القصه…
هنگام وزن کردن شیرینی ها، اتفاقی افتاد عجیب غریب! اتفاقی که سالهاست شاهدش نبودم.
آقای شیرینی فروش جعبه را روی ترازوی دیجیتال قرار داد، بعد با استفاده از جدول مقابلش وزن جعبه را از وزن کل کم کرد.
یعنی در واقع وزن خالص شیرینی ها را به دست آورد.
سپس وزن خالص را در قیمت شیرینی ضرب کرد و خطاب به من گفت: «۲۸۰۰ تومان قیمت شیرینی به اضافه ۵۰ تومان پول جعبه می شود به عبارتی ۲۸۵۰ تومان»
نمی دانم مطلع هستید یا خیر! ولی بیشتر شیرینی فروشی ها جعبه را هم به قیمت شیرینی به خلق الله می فروشند. و اصلا راستش را اگر بخواهید بیشترشان معتقدند که بیش از نیمی از سودشان از این راه است.
اما فروشنده مذکور چنین کاری نکرد. شیرینی را به قیمت شیرینی فروخت و جعبه را به قیمت جعبه. کاری که شاید در ذهن شمای خواننده عادی باشد ولی در این صنف و در این شهر به غایت نامعمول و نامعقول!
رودربایستی را کنار گذاشتم و از فروشنده پرسیدم: «چرا این کار را کردید؟!»
ابتدا لبخند زد و بعد که اصرار مرا دید، اشاره کرد که گوشم را نزدیک کنم. سرش را جلو آورد و با لحن دلنشینی گفت: «وای بر کم فروشان! داد از کم فروشی! امان از کم فروشی!»
پرسیدم: «یعنی هیچ وقت وسوسه نمی شوید؟!! هیچ وقت هوس نمی کنید این سود بی زحمت را…» حرفم را قطع می کند: «چرا! خیلی وقتها هوس می کنم. ولی این را که می بینم…»
و اشاره می کند به شیشه میز زیر ترازو.
چشم می دوزم به نوشته زیر شیشه:
«امان از لحظه غفلت که شاهدم هستی!»
راستی ما کم فروشی نمی کنیم؟
کم فروشی کاری
کم فروشی تحصیلی
گاهی حتی کم فروشی عاطفی
کم فروشی در عبادت
کم فروشی انسانی
روزنامه خواندن در ساعت کاری و گشت و گذارهای اینترنتی و…
آخرین نظرات