ریحانه

زن و شوهری با کشتی به مسافرت رفتند.
کشتی چند روز را آرام در حرکت بود که ناگهان طوفانی آمد و موج های هولناکی به راه انداخت، کشتی پر از آب میشد.
ترس همگان را فراگرفت و ناخدا می گفت که همه در خطرند و نجات از این گرفتاری نیاز به معجزه خداوندی دارد.
زن نتوانست اعصاب خود را کنترل کند و بر سر شوهر داد و بی داد زد اما با آرامش شوهر مواجه شد، پس بیشتر اعصابش خورد شد.
و او را به سردی و بیخیالی متهم کرد
شوهر با چشمان و روی درهم کشیده به زنش نگریست.
خنجری بیرون آورد و بر سینه زن گذاشت
و با کمال جدیت گفت:
آیا از خنجر می ترسی؟
گفت: نه
شوهر گفت: چرا؟
زن گفت: چون خنجر در دست کسی است که به او اطمینان دارم و دوستش دارم
شوهر تبسمی زد و گفت: حالت من نیز مانند تو هست،این امواج هولناک را در دستان کسی می بینم که بدو اطمینان دارم و دوستش دارم!!
آری!
زمانیکه امواج زندگی تو را خسته و ملول کرد طوفان زندگی تو را فرا گرفت همه چیز را علیه خود می دیدی نترس!
زیرا خدا‌یت تو را دوست دارد و اوست که بر همه طوفانهای زندگیت توانا و چیره است…

? فقیر ؛
به دنبالِ شادی ثروتمند
ثروتمند ؛
به دنبال سادگی زندگی فقیر است
کودک ؛
به دنبال آزادی بزرگتر
بزرگتر ؛
به دنبال سادگی کودک
آنان که رفته اند ؛
در آرزوی بازگشت
آنان که مانده اند ؛
در آرزوی رفتن …
خدایا …
کدامین پل در کجای دنیا شکسته است؛
که هیچ کس …
به مقصدش نمیرسد؟

‍ ? برخی کشورهای خارجی رسم دارند وقتی کسی می‌میرد برای تسلای خاطر بازماندگان که می‌خواهند بروند، با خودشان غذا می‌برند. بخشی از غذا را دور هم می‌خورند و بخشی دیگر می‌ماند برای روزهای دیگر تا خانواده داغدار که حال و حوصله غذا پختن ندارند گرسنه نمانند.

? اما در ایران خانواده عزادار، دوبار عزادار می‌شوند!
یکبار به خاطر خود متوفی و یکبار دیگر هم بخاطر هزینه‌های بعدش. منظورم هزینه کفن و دفن نیست. هزینه کفن و دفن توی بهشت زهرا حدودا دو میلیون تومان است.

? منظورم هزینه خورد و خوراک بعدش است. سوم و هفتم و… فامیل‌هایی که از اینور و آنور می‌آیند و آوار می‌شوند روی سر بازمانده‌ها. هر کدام هم یک اخلاقی دارند. تا خود هفتم هم می‌مانند. رژیم‌های غذایی متفاوت دارند. مریضی‌های مختلف دارند. یکی بدخواب است، یکی هر شب باید ماسک خیار روی صورتش بگذارد و…

? حالا اینها به کنار، توی مراسم هم یکی شاکیست که چرا مرا فلان جا نشاندند، آن یکی می‌گوید کباب من سوخته بود، یکی دیگر پیاز نداشته، اصلا انگار یادشان می‌رود خانواده عزادار و داغدار همین دو روز قبل مثلا پدر یا مادرشان را از دست داده‌اند.

?امام صادق (ع) می‌فرماید: غذا خوردن نزد مصیبت زدگان و با خرج آنان، از رفتارهای جاهلیت است و سنت پیامبر(ص) فرستادن غذا برای مصیبت‌زدگان است.
(من لایحضره الفقیه، ج 1، ص 182)

یکی بود یکی نبود زیر گنبد کبود
توی این شهرقشنگ یه روزی هیچی نبود
دیوارامون گلی بود تلفن هندلی بود
کارامون هردلی بود گازمون کپسولی بود
برقمون چراغ سیمی لامپ هامونم قدیمی
قفل درها خفتی بود یخچالامون نفتی بود
هرچی بود خوش بود دلا بیخیال مشکلا
زیلوهامون شد قالی همه چی دیجیتالی
کابل، فیبر نوری شد همه چی بلوری شد
حالا چشما وا شده اشکنه پیتزا شده

حالا با اون ور آب جوونا با آب و تاب
شب و روز چت میکنند یعنی صحبت میکنند
آب نباتا قند شده پیکانا سمند شده
کوره ده ها راه دارن چوپونا همراه دارن
توی این بگو بخند عصر همراه و سمند
دل خوش سیری چند!!؟

توکجایی سهراب؟آ
آب را گل کردند،
وچه با دل کردند،
زخمها بردل عاشق کردند،
خون به چشمان شقایق کردند،
درهمین نزدیکی،عشق را دار زدند،
همه جاسایه دیوار زدند،
گفته بودی قایقی خواهم ساخت،
خواهم انداخت به آب،
دورخواهم شدازین شهرغریب!
قایقت جا دارد؟

? یه نکته کوچک و دردناک …

چرا بعضی افراد
موقع خرید و بدست آوردن و انتخاب مالِ دنیا، میگردن و بهترین رو انتخاب میکنن.

اما نوبت به معنویات و حجاب و ارزش های دینی که میرسه، دنبال پایین ترین درجه و مرتبه میرن و میگن کمترین حد این عبادت چیه؟ تا اونو انجام بدیم…! ?