زر بن حبيش مى گويد: از ابن‌مسعود راجع به ايّام‌البيض سؤال كرده و گفتم: سبب ناميدن اين ايّام به «ايّام‌البيض» چيست و چه شنيده اى؟
ابن‌مسعود گفت: از نبىّ اكرم صلّى‌الله‌عليه‌و‌آله شنيدم كه مى فرمود:
هنگامى كه حضرت آدم عليه‌السلام عصيان پروردگارش را نمود، منادى از عرش ندا داد: اى آدم! از جوار رحمت من بيرون شو، زيرا كسى كه عصيان مرا كند در جوار من جاي نخواهد داشت.
حضرت آدم گريست و فرشتگان نيز گريستند، پس حق عزّوجل جبرئيل را نزد حضرت آدم فرستاد. جبرئيل حضرت آدم را در حالى كه سر تا پا سياه شده بود به زمين فرود آورد.
فرشتگان وقتى حضرت آدم عليه‌السلام را با اين هيئت ديدند به ضجّه در آمده و گريستند و سخت ناليده و به درگاه حق تعالى عرضه داشتند:
پروردگارا! مخلوقى را آفريدى و از روح خود در او دميدى و فرشتگانت را به سجده كردنش امر نمودى، حال با يك گناه، رنگ سفيدش را به سياهى مبدّل فرمودى! منادى از آسمان ندا كرد:
اي آدم! امروز را براى پروردگارت روزه بگير. حضرت آدم عليه‌السلام آن روز را كه موافق با روز سيزدهم از ماه بود روزه گرفت، پس يک سوم از سياهى حضرت آدم محو و زائل گشت.
سپس منادى در روز چهاردهم ندا كرد: امروز را براى پروردگارت
روزه بگير.
حضرت آدم عليه‌السلام آن روزه را هم روزه گرفت و يک سوم ديگر از سياهى زائل گرديد. روز پانزدهم باز منادى ندا كرد
و حضرتش را به گرفتن روزه دعوت نمود.
حضرت آدم آن روز را هم روزه گرفت و يک سوم ديگرش نيز سفيد گشت و بدين ترتيب تمام سياهى او زائل گرديد، و به همين دليل اين ايّام به
♡ ايام‌البيض ♡
موسوم شد، زيرا در همين ايّام ، حق تعالى سفيدى حضرت آدم را به وى بازگرداند.
سپس منادى از آسمان نداء كرد: اى آدم! اين سه روز را براى تو و فرزندانت قرار دادم. كسى كه اين ايّام را در هر ماه روزه گیرد، گويا تمام دهر را روزه گرفته است.
بحارالأنوار، ج ۹۷ ص ۹۷ به نقل از علل الشرایع
آخرین نظرات